разво́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разво́зіцца разво́зяцца
Прошлы час
м. разво́зіўся разво́зіліся
ж. разво́зілася
н. разво́зілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разво́зіцца несов., страд. развози́ться; см. разво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разво́зіцца, ‑зіцца; незак.

Зал. да развозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Прызначаны для развозу, развозкі.

2. Такі, які развозіцца. Развазная бульба. Развазны тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развози́ться​I несов., страд. разво́зіцца; см. развози́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)