разве́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. разве́шванне
Р. разве́швання
Д. разве́шванню
В. разве́шванне
Т. разве́шваннем
М. разве́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́шванне ср. разве́ска ж.; разве́шивание; см. разве́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развешваць — развесіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́шивание​II разве́шванне, -ння ср.; см. разве́шивать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́ска​II ж. (действие по глаг. разве́сить​II) разве́ска, -кі ж., разве́шванне, -ння ср.;

разве́ска карти́н разве́ска (разве́шванне) карці́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)