разве́зены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разве́зены разве́зеная разве́зенае разве́зеныя
Р. разве́зенага разве́зенай
разве́зенае		 разве́зенага разве́зеных
Д. разве́зенаму разве́зенай разве́зенаму разве́зеным
В. разве́зены (неадуш.)
разве́зенага (адуш.)		 разве́зеную разве́зенае разве́зеныя (неадуш.)
разве́зеных (адуш.)
Т. разве́зеным разве́зенай
разве́зенаю		 разве́зеным разве́зенымі
М. разве́зеным разве́зенай разве́зеным разве́зеных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́зены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разве́зены разве́зеная разве́зенае разве́зеныя
Р. разве́зенага разве́зенай
разве́зенае		 разве́зенага разве́зеных
Д. разве́зенаму разве́зенай разве́зенаму разве́зеным
В. разве́зены (неадуш.)
разве́зенага (адуш.)		 разве́зеную разве́зенае разве́зеныя (неадуш.)
разве́зеных (адуш.)
Т. разве́зеным разве́зенай
разве́зенаю		 разве́зеным разве́зенымі
М. разве́зеным разве́зенай разве́зеным разве́зеных

Кароткая форма: разве́зена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́зены развезённый; см. разве́зці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развезённый разве́зены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разведённый​IV сущ. разве́зены, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)