разведзены

разве́дзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разве́дзены	разве́дзеная	разве́дзенае	разве́дзеныя
Р.	разве́дзенага	разве́дзенай разве́дзенае	разве́дзенага	разве́дзеных
Д.	разве́дзенаму	разве́дзенай	разве́дзенаму	разве́дзеным
В.	разве́дзены (неадуш.) разве́дзенага (адуш.)	разве́дзеную	разве́дзенае	разве́дзеныя (неадуш.) разве́дзеных (адуш.)
Т.	разве́дзеным	разве́дзенай разве́дзенаю	разве́дзеным	разве́дзенымі
М.	разве́дзеным	разве́дзенай	разве́дзеным	разве́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	разве́дзены	разве́дзеная	разве́дзенае	разве́дзеныя
Р.	разве́дзенага	разве́дзенай разве́дзенае	разве́дзенага	разве́дзеных
Д.	разве́дзенаму	разве́дзенай	разве́дзенаму	разве́дзеным
В.	разве́дзены (неадуш.) разве́дзенага (адуш.)	разве́дзеную	разве́дзенае	разве́дзеныя (неадуш.) разве́дзеных (адуш.)
Т.	разве́дзеным	разве́дзенай разве́дзенаю	разве́дзеным	разве́дзенымі
М.	разве́дзеным	разве́дзенай	разве́дзеным	разве́дзеных

Кароткая форма: разве́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́дзены

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разве́дзены

1. в разн. знач. разведённый;

2. разведённый; распложённый;

3. (растворённый) разведённый, разба́вленный;

4. разведённый, разня́тый;

1-4 см. разве́сці;

5. в знач. сущ. разведённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад развесці.

2. у знач. прым. Пра таго, хто развёўся, у каго скасаваны шлюб. Старая дзеўка... Разведзенаю быць і то, мабыць, не так горка. Марціновіч.

3. у знач. прым. Які растварыўся; раствораны. Разведзены цукар. // З дабаўленнем вады; разбаўлены. Разведзены спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́дзены (пра шлюб) geschíeden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

развядзе́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Разведзены з жонкай мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыта́, -ы́, ДМ сыце́, ж.

Абрадавае беларускае пітво — мёд, разведзены гатаванай вадой.

|| прым. сыто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разба́вленный разба́ўлены, разве́дзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разведённый^II (растворённый) разве́дзены, разба́ўлены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum