разва́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разва́жваю разва́жваем
2-я ас. разва́жваеш разва́жваеце
3-я ас. разва́жвае разва́жваюць
Прошлы час
м. разва́жваў разва́жвалі
ж. разва́жвала
н. разва́жвала
Загадны лад
2-я ас. разва́жвай разва́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разва́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разва́жваць несов. (на весах) разве́шивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разва́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разважыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́жваць (на вагах) ábwiegen* vt, áuswiegen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Раздзяліць на часткі пры дапамозе вагаў.

Р. муку.

Р. цукар.

|| незак. разва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́жвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да разважваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́шивать​I несов. (к разве́сить​I) разва́жваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разважваць — разважыць ​4.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́жвацца несов., страд. разве́шиваться; см. разва́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Папярэдне разважваць, раскладваць і ўпакоўваць што‑н. у пэўных дозах, колькасцях. Фасаваць цукар.

[Польск. fasować ад ням. fassen — разважваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)