разбітны́ а́ я, -о́ е (разм. ).
Бойкі, праворны, лоўкі.
Мой сябар — р. хлопец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбітны́
прыметнік, якасны
адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разбітны́ разбітна́ я
разбітно́ е
разбітны́ я
Р. разбітно́ га
разбітно́ йо́ е
разбітно́ га
разбітны́ х
Д. разбітно́ му
разбітно́ й
разбітно́ му
разбітны́ м
В. разбітны́ (неадуш. )о́ га (адуш. )разбітну́ ю
разбітно́ е
разбітны́ я (неадуш. )ы́ х (адуш. )
Т. разбітны́ м
разбітно́ йо́ ю
разбітны́ м
разбітны́ мі
М. разбітны́ м
разбітно́ й
разбітны́ м
разбітны́ х
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбітны́ разг. о́ й, расторо́ пный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбітны́ ‑ая, ‑ое.
Разм. Лоўкі, праворны, бойкі. — Разбітны .. [Алег] хлопец. Я не паспею пра што-небудзь падумаць, а ён яго ўжо робіць. Ермаловіч . Больш разбітых і здольных любіў .. [Лабановіч] той любасцю, якая можа быць толькі ў настаўніка да сваіх выхаванцаў. Колас . Чыгунок бянтэжыцца зноў. Як ні кажы, які б ён ні быў разбітны , а ўсё ж урачысты, хвалюючы момант у хлопца!.. Брыль .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбітны́ разм. зухаваты, хвацкі ); gewá ndt (спрытны )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Разбітны́ астрав. , Сл. ПЗБ ), ’развіты’ (Касп. ), розбітны́ ’кемлівы, бойкі’ (ТС ), рус. разбитно́ й ’прабіўны, зарадны; прайдошлівы’. Прыставачны аддзеяслоўны прыметнік ад разбіць (гл.), параўн. прасл. *bitьnъ(jь) ’баявы, доблесны, бравы’ (ЭССЯ , 2, 102–103), а таксама біту́ н ’задзірысты чалавек’ (КЭС ). Да семантыкі параўн. разбі́ цца ў ляпёшку ’дасягнуць мэты насуперак усяму’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расторо́ пный ке́ млівы, разбітны́ .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбитно́ й разг. разбітны́ ; бо́ йкі, ке́ млівы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паваро́ тлівы , -ая, -ае.
1. Здольны лёгка і хутка паварочвацца.
Паваротлівая лодка.
2. Увішны, спрытны, разбітны .
Паваротлівая гаспадыня.
Ён чалавек п.
|| наз. паваро́ тлівасць , -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Разура́ тнічаць , разура́ тываць , разура́ тывацца ’сваволіць, распуснічаць’ (Юрч. СНЛ ), сюды ж разура́ тны ’непаслухмяны’, ’бойкі, разбітны ’, ’распусны’ (Ян. ). Запазычана з рус. развра́ тничать ’распуснічаць’. Параўн. розвора́ тні , розвора́ тны ’бязладны’ (ТС ) з поўнагалоссем (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)