разбуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разбу́рыцца разбу́рацца
Прошлы час
м. разбуры́ўся разбуры́ліся
ж. разбуры́лася
н. разбуры́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбуры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -бу́рыцца; зак.

1. Разваліцца, зламацца.

Старая хата разбурылася.

2. перан. Парушыцца, разладзіцца.

Планы мае разбурыліся.

|| незак. разбу́рвацца, -аецца і разбура́цца, -а́ецца.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбуры́цца сов.

1. разру́шиться, развали́ться;

хлеў ~ры́ўся — сара́й разру́шился;

2. перен. разру́шиться, развали́ться, распа́сться;

надзе́і ~ры́ліся — наде́жды разру́шились;

гаспада́рка ~ры́лася — хозя́йство разру́шилось (развали́лось);

сям’я́ ~ры́лася — семья́ распа́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбуры́цца, ‑бурыцца; зак.

1. Разваліцца, разламацца, рухнуць. — За вайну шахты ўсе разбурыліся, ладзіць іх трэба. Галавач. // перан. Парушыцца, распасціся. У хаце Раманюка разбурылася мая сям’я. Савіцкі. — Прыміце з гэтага масіву толькі два гэтыя будынкі — і ўвесь ансамбль разбурыцца. «ЛіМ».

2. перан. Не ажыццявіцца, не спраўдзіцца. Перад Алесем стаяла дзяўчына. І адразу ўсе ягоныя ўяўленні разбурыліся. Тонкая і гнуткая ў таліі, шырокая ў клубах, высокая ў невялікіх грудзях. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуры́цца verfállen* vi (s); éinstürzen vi (s) (пра будынак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абвалі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ва́ліцца; зак.

Абрынуцца, разбурыцца.

Столь абвалілася.

|| незак. абва́львацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разру́шиться

1. разбуры́цца, мног. паразбу́рвацца, паразбура́цца; развалі́цца, мног. паразва́львацца;

2. перен. разбуры́цца, сапсава́цца; расстро́іцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́крышыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шыцца; зак.

Паступова распадаючыся на дробныя кавалачкі, разбурыцца.

Зуб выкрышыўся.

|| незак. выкры́швацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зруйнава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ну́ецца; зак.

Разбурыцца, ператварыцца ў руіны або знішчыцца.

У вайну гаспадарка зруйнавалася.

|| наз. зруйнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразбу́рвацца, ‑аецца; зак.

Разбурыцца — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)