разбу́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбу́рваю разбу́рваем
2-я ас. разбу́рваеш разбу́рваеце
3-я ас. разбу́рвае разбу́рваюць
Прошлы час
м. разбу́рваў разбу́рвалі
ж. разбу́рвала
н. разбу́рвала
Загадны лад
2-я ас. разбу́рвай разбу́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбу́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбу́рваць I несов.

1. разруша́ть, разва́ливать; разоря́ть;

2. перен. разруша́ть, разва́ливать;

3. перен. разруша́ть;

1-3 см. разбуры́ць I

разбу́рваць II несов., тех. разбу́ривать; см. разбуры́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбу́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуры́ць, -буру́, -бу́рыш, -бу́рыць; -бу́раны; зак., што.

1. Б’ючы, ламаючы, знішчыць, ператварыць у руіны.

Р. дом.

Р. мост.

2. перан. Парушыць, разладзіць, знішчыць.

Р. планы непрыяцеля.

Р. сям’ю.

|| незак. разбу́рваць, -аю, -аеш, -ае і разбура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбура́ць несов., см. разбу́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбу́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разбурыцца.

2. Зал. да разбурваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбу́ривать несов., техн. разбу́рваць, рассвідро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разруша́ть несов.

1. разбура́ць, разбу́рваць; (разваливать) разва́льваць;

2. перен. разбу́рваць, псава́ць; (губить) губі́ць; (расстраивать) расстро́йваць; см. разру́шить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взрыва́ть​I несов. (к взорва́ть 1) узрыва́ць; падрыва́ць; разбура́ць, разбу́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбу́рванне ср. (действие)

1. разруше́ние, разва́ливание; разоре́ние;

2. перен. разруше́ние, разва́ливание;

1-2 см. разбу́рваць I 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)