разбале́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́цца; зак.

Пачаць моцна балець.

Зуб разбалеўся.

|| незак. разбо́львацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбале́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. разбалі́цца разбаля́цца
Прошлы час
м. разбале́ўся разбале́ліся
ж. разбале́лася
н. разбале́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбале́цца сов. разболе́ться;

е́ліся зу́бы — разболе́лись зу́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбале́цца, ‑ліцца; зак.

Разм. Пачаць моцна балець (пра органы, часткі цела). Ад напружаных думак, ад бяссонніцы ў .. [маёра] разбалелася галава. Шамякін. Ад таго, што.. [Віця] пабыў у цяпле, параненае плячо разбалелася яшчэ мацней. Корзун. Зайшлося сэрца несціханым болем, І раны разбалеліся ізноў, Што мацеркі дамоў ужо ніколі Сваіх не дачакаюцца сыноў. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбале́цца разм. weh tun*, schmrzen vi, nfangen* zu schmrzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разбо́львацца гл. разбалецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́львацца, ‑аецца.

Незак. да разбалецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбо́львацца несов. разба́ливаться; см. разбале́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Раз’я́трыцца, розʼятрыцца ’моцна раздражніцца, раззлавацца, раз’юшыцца’, ’развярэдзіцца, разбалецца’ (КСТ), разʼя́дрыцца ’развярэдзіцца, разбалецца’, ’разрасціся’ (чэрв., шчуч., Сл. ПЗБ). Ад я́трыць, я́трыцца ’запаляцца, чырванець’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разны́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ецца; зак.

1. Пачаць многа ныць (у 1 знач.); разбалецца.

Разныліся старыя косці.

2. Пачаць многа ныць (у 2 знач.); жаліцца, надаядаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)