Verbum

анлайнавы слоўнік

разба́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; зак., каго (што).

Надта распесціць, зрабіць непаслухмяным, капрызным.

Р. дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разба́лаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разба́лаваць сов. избалова́ть, разбалова́ть;

р. дзіця́ — избалова́ть (разбалова́ть) ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго-што.

Празмерна распесціць, зрабіць капрызным, непаслухмяным. Разбалаваць дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разба́лаваць verwöhnen vt, verzíehen* vt; verhätscheln vt (распесціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

разба́лаваны избало́ванный, разбало́ванный; см. разба́лаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбало́ўваць несов. избало́вывать; см. разба́лаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбэ́сціць, -бэ́шчу, -бэ́сціш, -бэ́сціць; -бэ́шчаны; зак., каго (што).

1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.

2. Разбалаваць, раздурыць.

Р. дзіця.

|| незак. разбэ́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разбэ́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разбалаваць.

2. у знач. прым. Распешчаны, капрызны, непаслухмяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ По́твар: даць потвар ’разбалаваць, распесціць’ (маг., Наша слова, 2002 г., 16 кастр.). Гл. патвор.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)