ражо́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Музыкант, які іграе на розе¹ (у 2 знач.), на ражку.

Ансамбль ражочнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ражо́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ражо́чнік ражо́чнікі
Р. ражо́чніка ражо́чнікаў
Д. ражо́чніку ражо́чнікам
В. ражо́чніка ражо́чнікаў
Т. ражо́чнікам ражо́чнікамі
М. ражо́чніку ражо́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ражо́чнік м., муз. роже́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

роже́чник муз. ражо́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)