раешнік - Пошук

рае́шнік

‘сатырычны маналог’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рае́шнік

‘акцёр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рае́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто паказвае раёк (у 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рае́шнік м., уст., в разн. знач. раёшник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рае́шнік, ‑а, м.

1. Акцёр, які паказвае раёк ¹ (у 1, 2 знач.).

2. Рыфмаваны, пераважна сатырычны маналог на злабадзённую тэму. Часта мы працавалі разам, выкарыстоўваючы формы раешніка і прыпеўкі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раёшник м., уст.

1. батле́йка, -кі ж., рае́шнік, -ка м.;

2. (лицо, показывающее раёк) батле́йшчык, -ка м., рае́шнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum