радыя́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. радыя́н
Р. радыя́на
Д. радыя́ну
В. радыя́н
Т. радыя́нам
М. радыя́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радыя́н м., мат. радиа́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыя́н, ‑а, м.

Вугал, які адпавядае дузе, даўжыня якой роўна яе радыусу; выкарыстоўваецца як адзінка вымярэння вуглоў.

[Ад лац. radius — прамень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Радыян 3/170; 7/177; 9/49

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

радыян

т. 13, с. 240

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

радыя́н

(ад лац. radius = прамень)

адзінка вымярэння вуглоў: цэнтральны вугал, што абапіраецца на дугу, даўжыня якой роўная яе радыусу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радиа́н мат. радыя́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэрадыя́н

(ад гр. stereos = прасторавы + радыян)

адзінка вымярэння цялеснага вугла — часткі прасторы, абмежаванай канічнай паверхняй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ВУГЛАВА́Я СКО́РАСЦЬ,

вектарная велічыня ω, якая характарызуе скорасць вярчэння цвёрдага цела. Модуль вуглавой скорасці ω = lim Δt 0 Δφ Δt = dφ dt , дзе Δφ — прырашчэнне вугла павароту за прамежак часу Δt. Вектар ω накіраваны ўздоўж восі вярчэння ў той бок, адкуль паварот цела бачны супраць ходу гадзіннікавай стрэлкі (правіла правага вінта). Адзінка вуглавой скорасці ў СІрадыян за секунду (рад/с).

т. 4, с. 285

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВУГЛАВО́Е ПАСКАРЭ́ННЕ,

вектарная велічыня ε, якая характарызуе хуткасць змены вуглавой скорасці. Пры вярчэнні цвёрдага цела вакол нерухомай восі модуль вуглавога паскарэння ε = lim Δt 0 Δω Δt = dω dt = d2φ dt2 , дзе Δω — змена вуглавой скорасці ε за прамежак часу Δω, φ — вугал павароту. Пры гэтым вектар ε накіраваны ўздоўж восі вярчэння (у бок вектара вуглавой скорасці ω пры паскораным вярчэнні і супраць ω — пры запаволеным). Адзінка вуглавога паскарэння ў СІрадыян на секунду ў квадраце (рад/с2).

т. 4, с. 285

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)