Радыкалы свабодныя 9/48, 49; 10/621

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

радыкалы свабодныя

т. 13, с. 239

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

радыка́л

‘матэматычны знак; атам’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радыка́л радыка́лы
Р. радыка́ла радыка́лаў
Д. радыка́лу радыка́лам
В. радыка́л радыка́лы
Т. радыка́лам радыка́ламі
М. радыка́ле радыка́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іо́н-радыка́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іо́н-радыка́л іо́н-радыка́лы
Р. іо́н-радыка́ла іо́н-радыка́лаў
Д. іо́н-радыка́лу іо́н-радыка́лам
В. іо́н-радыка́л іо́н-радыка́лы
Т. іо́н-радыка́лам іо́н-радыка́ламі
М. іо́н-радыка́ле іо́н-радыка́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радыка́л

‘прыхільнік крайніх поглядаў’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радыка́л радыка́лы
Р. радыка́ла радыка́лаў
Д. радыка́лу радыка́лам
В. радыка́ла радыка́лаў
Т. радыка́лам радыка́ламі
М. радыка́ле радыка́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацыяна́л-радыка́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяна́л-радыка́л нацыяна́л-радыка́лы
Р. нацыяна́л-радыка́ла нацыяна́л-радыка́лаў
Д. нацыяна́л-радыка́лу нацыяна́л-радыка́лам
В. нацыяна́л-радыка́ла нацыяна́л-радыка́лаў
Т. нацыяна́л-радыка́лам нацыяна́л-радыка́ламі
М. нацыяна́л-радыка́ле нацыяна́л-радыка́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

арылава́ць

(ад лац. arilli = араматычныя радыкалы)

тое, што і алкілаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыкалі́зм, ‑у, м.

1. Светапогляд радыкала ​2 (у 1 знач.), палітыка, якую праводзяць радыкалы ​2 (у 1 знач.).

2. Склад думак і дзеянняў, уласцівы радыкалу ​2 (у 2 знач.); палітычная смеласць, рашучасць. Лучыну, напрыклад, зусім не лішні быў бы багушэвічаўскі радыкалізм, яго надзвычай актыўнае стаўленне да сацыяльных супярэчнасцей. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысацыя́цыя

(лац. dissociatio = раз’яднанне)

1) распад малекул на састаўныя часткі (атамы, радыкалы, іоны);

2) парушэнне звязнасці псіхічных працэсаў (проціл. асацыяцыя 3).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыкалі́зм

(ад с.-лац. radicalis = карэнны)

1) палітыка, якую праводзяць радыкалы;

2) рашучае, бескампраміснае ажыццяўленне намераў, імкненне да карэнных змен існуючага становішча ў той ці іншай справе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)