радо́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радо́навы радо́навая радо́навае радо́навыя
Р. радо́навага радо́навай
радо́навае		 радо́навага радо́навых
Д. радо́наваму радо́навай радо́наваму радо́навым
В. радо́навы (неадуш.)
радо́навага (адуш.)		 радо́навую радо́навае радо́навыя (неадуш.)
радо́навых (адуш.)
Т. радо́навым радо́навай
радо́наваю		 радо́навым радо́навымі
М. радо́навым радо́навай радо́навым радо́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

радо́навы хим. радо́новый;

○ ~выя ва́нны — мед. радо́новые ва́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радо́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да радону. // Які змяшчае ў сабе радон. Радонавая вада. // Звязаны з прымяненнем радону. Радонавыя вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радо́н, -у, м.

Радыеактыўны хімічны элемент, газ, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. радо́навы, -ая, -ае.

Радонавыя ванны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радо́новый радо́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)