радне́й

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
- радне́й найрадне́й

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

радней

Том: 29, старонка: 438.

img/29/29-438_2715_Радней.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Радне́й ’раней’ (карэліц., Сл. ПЗБ), ра́дні ’ранні’ (навагр., Сл. ПЗБ). Да ране́й, ра́нні з дысімілятыўным д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ро́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ро́дна радней -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

радне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. радне́ю радне́ем
2-я ас. радне́еш радне́еце
3-я ас. радне́е радне́юць
Прошлы час
м. радне́ў радне́лі
ж. радне́ла
н. радне́ла
Загадны лад
2-я ас. радне́й радне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час радне́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)