радзі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. радзі́нка
Р. радзі́нкі
Д. радзі́нцы
В. радзі́нку
Т. радзі́нкай
радзі́нкаю
М. радзі́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Радзі́нка ’расліна, з дапамогай якой прыварожваюць каго-небудзь’ (Нар. Гом.). Суфіксальнае ўтварэнне ад род 1 (гл.), аднак, матывацыя непразрыстая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)