радапсі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радапсі́н |
радапсі́ны |
| Р. |
радапсі́ну |
радапсі́наў |
| Д. |
радапсі́ну |
радапсі́нам |
| В. |
радапсі́н |
радапсі́ны |
| Т. |
радапсі́нам |
радапсі́намі |
| М. |
радапсі́не |
радапсі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Радапсін, гл. Зрокавы пурпур
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
радапсі́н
(ад гр. rhodon = ружа + ops = вока)
святлоадчувальны складаны бялок, асноўны зрокавы пігмент палачкавых клетак сятчаткі вока ў пазваночных жывёл і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)