раго́жына, -ы, ж. (разм.).

Кавалак рагожы.

Накрыць бочку рагожынай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раго́жына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раго́жына раго́жыны
Р. раго́жыны раго́жын
Д. раго́жыне раго́жынам
В. раго́жыну раго́жыны
Т. раго́жынай
раго́жынаю		 раго́жынамі
М. раго́жыне раго́жынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раго́жына ж., прост. рого́жина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раго́жына, ‑ы, ж.

Разм. Кавалак рагожы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рого́жина прост. раго́жына, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)