рабі́ннік

‘зараснік рабіны’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. рабі́ннік
Р. рабі́нніку
Д. рабі́нніку
В. рабі́ннік
Т. рабі́ннікам
М. рабі́нніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рабі́ннік

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рабі́ннік рабі́ннікі
Р. рабі́нніка рабі́ннікаў
Д. рабі́нніку рабі́ннікам
В. рабі́нніка рабі́ннікаў
Т. рабі́ннікам рабі́ннікамі
М. рабі́нніку рабі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

рабі́ннік¹, -у, м.

Зараснік з дрэў рабіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабі́ннік², -а, мн. -і, -аў, м.

Вялікі шэры дрозд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабі́ннік I, -ку м., собир. (лес) ряби́нник

рабі́ннік II м., зоол. ряби́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабі́ннік ​1, ‑у, м.

Зараснікі рабіны.

рабі́ннік ​2, ‑а, м.

Пеўчая птушка сямейства драздоў атрада вераб’іных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабіннік,

птушка роду драздоў.

т. 13, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рабіннік,

род кветкавых раслін.

т. 13, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рабі́ннік 1 ’вялікі шэры дрозд’ (ТСБМ). Рус. дыял. ряби́нник ’тс’. Ад рабі́на (гл.). Назва адсутнічае ў народнай мове, хутчэй за ўсё з рус. рябинник, параўн. бел. народныя назвы птушкі дрозд‑піскун, лепік (Ласт.). Назва ўзнікла ў выніку метанімічнага пераносу назвы месца пражывання дразда (зараснікі рабіны) на птушку.

Рабі́ннік 2 ’піжма’ (ашм., мядз., шчуч., клім., ЛА, 1; Сцяшк. Сл.), Утворана ад рабі́на (гл.) у выніку метафарычнага пераносу назвы дрэва паводле знешняга падабенства лістоў і суквеццяў раслін да лістоў і гронак рабіны, параўн. рус. ряби́нка ’піжма’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рабі́ннік Зараснік рабіны Sorbus aucuparia; лес, у якім багата расце рабіны (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)