рабо́тница разг. рабо́тніца, -цы ж.; працаўні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Работница» (час.) 4/378, 407, 408

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

работница

Том: 29, старонка: 427.

img/29/29-427_2676_Работница.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

рабо́тніца ж. рабо́тница;

перадава́я р. — передова́я рабо́тница;

ха́тняя р. — дома́шняя рабо́тница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працаўні́ца ж. рабо́тница, тру́женица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судомо́йка (работница) пасу́дніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

майстры́ха ж. (квалифицированная работница) мастери́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

домрабо́тница ж. (дома́шняя рабо́тница) ха́тняя рабо́тніца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́ймічка ж. (наёмная работница) прислу́га, служа́нка; найми́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наёмница

1. (наёмная работница) уст. на́ймічка, -кі ж.

1. перен., презр. на́ймітка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)