рабе́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
рабе́ю |
рабе́ем |
| 2-я ас. |
рабе́еш |
рабе́еце |
| 3-я ас. |
рабе́е |
рабе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
рабе́ў |
рабе́лі |
| ж. |
рабе́ла |
| н. |
рабе́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
рабе́й |
рабе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
рабе́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
рабе́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.
1. Станавіцца рабым, пакрывацца рабізной.
2. Віднецца, здавацца рабым ад чаго-н. рознакаляровага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рабе́ць несов. (становиться рябым) рябе́ть; пестре́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рабе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
1. Станавіцца рабым (у 1 знач.).
2. Здавацца рабым ад наяўнасці чаго‑н. рознакаляровага. Бірка .. ажно рабела ад значкоў. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)