Раба́т

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Раба́т
Р. Раба́та
Д. Раба́ту
В. Раба́т
Т. Раба́там
М. Раба́це

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раба́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раба́т раба́ты
Р. раба́ту раба́таў
Д. раба́ту раба́там
В. раба́т раба́ты
Т. раба́там раба́тамі
М. раба́це раба́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Раба́т г. Раба́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рабат (г.) 8/670

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рабат

т. 13, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Раба́т м. Rabát n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раба́т

(ням. Rabbat, ад фр. rabattre = зрабіць уступку)

скідка з усёй сумы грошай, што належыць за тавар, якая робіцца пры закупцы тавару оптам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раба́т

(ням. Rabatt, ад фр. rabattre = зрабіць уступку)

скідка з цаны тавару, якая робіцца пры закупцы тавару оптам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Rabat

[rəˈbɑ:t]

г. Раба́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rabat, ~u

м. гандл. скідка; зніжка; ільгота; рабат;

rabat detaliczny (hurtowy) — скідка (зніжка) для рознічнага (аптовага) гандлю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)