піро́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. піро́жны піро́жная піро́жнае піро́жныя
Р. піро́жнага піро́жнай
піро́жнае		 піро́жнага піро́жных
Д. піро́жнаму піро́жнай піро́жнаму піро́жным
В. піро́жны (неадуш.)
піро́жнага (адуш.)		 піро́жную піро́жнае піро́жныя (неадуш.)
піро́жных (адуш.)
Т. піро́жным піро́жнай
піро́жнаю		 піро́жным піро́жнымі
М. піро́жным піро́жнай піро́жным піро́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піро́жны пиро́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піро́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пірага. // Прызначаны для пірага. Пірожнае цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піро́г, -рага́, мн. -рагі́, -раго́ў, м.

Печаны выраб з тонка раскачанага цеста з начынкай.

П. з грыбамі.

|| памянш. піражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.; прым. піражко́вы, -ая, -ае.

Піражковае цеста.

|| прым. піро́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пиро́жный піро́жны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)