пірке́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. пірке́ пірке́
Р. пірке́ пірке́
Д. пірке́ пірке́
В. пірке́ пірке́
Т. пірке́ пірке́
М. пірке́ пірке́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пірке́ нескл., ср., мед., разг. пирке́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пірке́

(ням. Pirquet = прозвішча аўстр. педыятра)

скурная прывіўка прышчэпка, якая ўстанаўлівае наяўнасць або адсутнасць у арганізме туберкулёзнай інфекцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пірке рэакцыя 1/244

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пірке К. 1/586

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Туберкулінавая проба Пірке 10/322

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пирке́ мед., пірке́ нескл., ср.;

про́ба Пирке́ мед. про́ба Пірке́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)