назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| піраксені́ты | ||
| піраксені́ту | піраксені́таў | |
| піраксені́ту | піраксені́там | |
| піраксені́ты | ||
| піраксені́там | піраксені́тамі | |
| піраксені́це | піраксені́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад піраксены)
ультраасноўная поўнакрышталічная горная парода, складзеная з піраксенаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)