Пі́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пі́нск
Р. Пі́нска
Д. Пі́нску
В. Пі́нск
Т. Пі́нскам
М. Пі́нску

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пінск м., г. Пинск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пінск

т. 12, с. 363

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Пінск (г.) 1/211 (к.), 215, 477; 2/109 (к.), 214, 427, 429, 517, 616; 3/470, 557, 559; 4/6, 133, 228, 244, 292, 404, 460, 493, 530, 533, 593; 5/260, 320, 341, 342, 344, 373; 6/38, 75, 92, 335, 344, 457, 491; 7/56, 134, 328, 381, 408, 409, 419, 548; 8/53, 437—439, 440—441 (укл.); 9/28, 95, 134, -511; 10/335; 11/41

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пінск м. Pinsk n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пинск г. Пінск, род. Пі́нска м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pińsk

м. г. Пінск

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Парток, пурток ’абрус’ (ДАБМ, 929), партавіка ’тс’ (КЭС, пінск.). Да портг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Прагрэс-Вулкан» (ф-ка, Пінск) 2/427

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛІ́ШЧА,

вёска ў Беларусі, у Пінскім р-не Брэсцкай вобл. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 37 км на Пн ад горада і чыг. ст. Пінск, 212 км ад Брэста, на аўтадарозе Пінск—Івацэвічы. 821 ж., 348 двароў (1995). Сярэдняя школа, Дом культуры, б-ка, камбінат быт. абслугоўвання, аддз. сувязі.

т. 3, с. 481

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)