пінгві́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Антарктычная птушка з кароткімі, падобнымі да крылаў ластамі, якая плавае, але не лятае.

|| прым. пінгві́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пінгві́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пінгві́н пінгві́ны
Р. пінгві́на пінгві́наў
Д. пінгві́ну пінгві́нам
В. пінгві́на пінгві́наў
Т. пінгві́нам пінгві́намі
М. пінгві́не пінгві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пінгві́н м., зоол. пингви́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пінгві́н, ‑а, м.

Вялікая марская антарктычная птушка з кароткімі, падобнымі да крылаў ластамі, якая добра плавае, але не лятае.

[Ад лац. pinguis — тлусты, сыты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінгві́н м. заал. Pinguín m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пінгві́н

(ням. Pinguin, фр. pinguin, ад лац. pinguis = тлусты, сыты)

вялікая антарктычная птушка з падобнымі да ластаў крыламі, якая добра плавае, але не лятае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Імператарскі пінгвін 8/624—625 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пингви́н зоол. пінгві́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

penguin [ˈpeŋgwɪn] n. zool. пінгві́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пінгвінападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны да пінгвіна, такі, як пінгвін. Пінгвінападобная качка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)