пімы́ (ед. пім м.) пимы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пімы 1/103

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пімы́, ‑оў; адз. пім, піма, м.

У паўночных народаў СССР — футравыя боты, шэрсцю наверх.

[Ненецкае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́мы пімы́

(ненец. pimy)

футравыя боты, шэрсцю наверх, распаўсюджаныя ў паўночных народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Пі́мы ’бітыя валёнкі’ (ЛА, 4). З рус. пимы́ ’боты з высокімі халявамі са скуры аленя’, якое — з моў Крайняй Поўначы, параўн. комі pim, pimi̬ ’тс’, ненецк. pīwa ’бот’, pimie, pime ’штаны’, нганасанск. faému ’зімовы бот’ (Фасмер, 3, 262–263).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пі́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пі́м пімы́
Р. піма́ пімо́ў
Д. піму́ піма́м
В. пі́м пімы́
Т. пімо́м піма́мі
М. піме́ піма́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пи́мы́ мн. пімы́, -мо́ў, ед. пім, род. піма́ м.; (валенки) валёнкі, -нак мн., ед. валёнак, -нка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)