пілі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Утвараць тонкія пісклівыя гукі (пераважна аб смычковых музычных інструментах).

На дварэ пілікала басэтля.

Пад бервяном пілікаў цвыркун.

2. Кепска іграць на чым-н.

П. на скрыпцы.

|| аднакр. пілі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. пілі́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пілі́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пілі́каю пілі́каем
2-я ас. пілі́каеш пілі́каеце
3-я ас. пілі́кае пілі́каюць
Прошлы час
м. пілі́каў пілі́калі
ж. пілі́кала
н. пілі́кала
Загадны лад
2-я ас. пілі́кай пілі́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пілі́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пілі́каць несов., разг. пили́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм. Дрэнна, няўмела іграць на якім‑н. інструменце. [У карчме] у суботу, нядзелю і на свята пілікалі на скрыпках тутэйшыя не вельмі самавітыя музыкі Драбда і Шабас. С. Александровіч. // Абзывацца пісклівымі працяжнымі гукамі (аб музычных інструментах, пераважна смычковых). Дзесь у канцы вуліцы пілікала скрыпка, там жа чуўся радасны смех дзяўчат і іх крык і піск. Колас. // Абзывацца аднастайнымі прарэзлівымі гукамі (пра птушак і насякомых). У куточку за лавай пілікаў цвыркун, яго песня была аднастайная і роўная. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілі́каць разм. fíedeln vi, krátzen vi (auf einem Musíkinstrument)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пілі́каць (пілі́каті) ’няўмела іграць на скрыпцы’ (Нас., ТСБМ, Варл.), ’рэзаць чым-н. тупым’ (Нас.; ТС; беласт., Сл. ПЗБ; жытк., б.-каш., Мат. Гом.; баран., Сл. Брэс.), ’пілаваць’ (Шат.). Утворана пры дапамозе імітацыйнага суф. ‑ка‑ ад піліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пили́кать несов., разг. пілі́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пілі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да пілікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць пілікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папілі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пілікаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)