пілігры́мка ж., прям., перен. пилигри́мка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пілігры́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Кніжн. Уст. Жан. да пілігрым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілігры́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Паломнік, вандроўны багамолец.

2. Вандроўнік, падарожны.

|| ж. пілігры́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. пілігры́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пілігрым, ✂, м. (уст. кніжн.).

  1. Паломнік, вандроўны багамолец.

  2. Вандроўнік, падарожны.

|| ж. пілігрымка, ✂.

|| прым. пілігрымскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пилигри́мка пілігры́мка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

pilgrimage

[ˈpɪlgrɪmɪdʒ]

n.

пілігры́мка f., пало́мніцтва, багамо́льле n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pielgrzymka

ж.

1. паломніцтва;

2. група пілігрымаў;

3. пілігрымка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)