пі́кі, -аў, адз. пі́ка, -і, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чорнага наканечніка пікі.

|| прым. піко́вы, -ая, -ае.

Піковая дама.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́кі, ед. пі́ка ж., карт. пи́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́кі, ‑аў; адз. піка, ‑і, ж.

Картачная масць з малюнкам у выглядзе чорнага наканечніка пікі; віны.

[Фр. pique.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́кі мн карт Pik n -s, -e;

па́йсці з пі́кіаў Pik áusspielen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пі́кі

(фр. pique)

картачная масць з малюнкам у выглядзе чорнага наканечніка пікі; віны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пі́кі 1 ’масць у картах у выглядзе чорнага лістка’ (ТСБМ, Нас., Касп., Бяльк.). З рус. пи́ки ’тс’, якое з франц. pique ’тс’, а гэтае — з pic ’кірка’ пры пасрэдніцтве ням. Pik ’масць у картах’. Французская назва утварылася ў выніку пераносу значэння паводле падабенства ’кірка’ > ’чорнае адлюстраванні кіркі ці вастрыя дзіды на картах’.

Пі́кі 2 ’ўзор ткання ў касую клетку’ (Касп.) з польск. pika ’моцная, грубая баваўняная тканіна’, якое з франц. piqué ’падшываная тканіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пі́ка

‘зброя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пі́ка пі́кі
Р. пі́кі пі́к
Д. пі́цы пі́кам
В. пі́ку пі́кі
Т. пі́кай
пі́каю		 пі́камі
М. пі́цы пі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пі́ка

‘картачная масць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пі́ка пі́кі
Р. пі́кі пі́к
Д. пі́цы пі́кам
В. пі́ку пі́кі
Т. пі́кай
пі́каю		 пі́камі
М. пі́цы пі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пі́ка² гл. пікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піко́вы гл. пікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)