пікры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пікры́т пікры́ты
Р. пікры́ту пікры́таў
Д. пікры́ту пікры́там
В. пікры́т пікры́ты
Т. пікры́там пікры́тамі
М. пікры́це пікры́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пікры́т

(ад гр. pikros = горкі)

горная парода, складзеная з алівіну і клінапіраксену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)