пікні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Загарадная прагулка кампаніяй з закускай на свежым паветры.

|| прым. пікніко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пікні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пікні́к пікнікі́
Р. пікніка́ пікніко́ў
Д. пікніку́ пікніка́м
В. пікні́к пікнікі́
Т. пікніко́м пікніка́мі
М. пікніку́ пікніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пі́кнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пі́кнік пі́кнікі
Р. пі́кніка пі́кнікаў
Д. пі́кніку пі́кнікам
В. пі́кніка пі́кнікаў
Т. пі́кнікам пі́кнікамі
М. пі́кніку пі́кніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пікні́к, -ка́ м. пикни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пікні́к, ‑а, м.

Загарадная прагулка кампаніяй з закускай на свежым паветры. Здачу першага экзамена студэнты вырашылі адзначыць невялікім пікніком. Асіпенка.

[Англ. picnic.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікнік

т. 12, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пікні́к м Pícknick n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пі́кнік

(ад гр. pyknos = шчыльны)

уст. чалавек пікнічнага тыпу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пікні́к

(англ. picnic)

вясёлая прагулка з кампаніяй за горад, звычайна з закускай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пікні́к

(англ. picnic)

загарадная прагулка кампаніяй з закускай на свежым паветры.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)