піке́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. піке́тчыца піке́тчыцы
Р. піке́тчыцы піке́тчыц
Д. піке́тчыцы піке́тчыцам
В. піке́тчыцу піке́тчыц
Т. піке́тчыцай
піке́тчыцаю		 піке́тчыцамі
М. піке́тчыцы піке́тчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піке́тчыца ж. пике́тчица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піке́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да пікетчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піке́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Удзельнік пікета (у 2 знач.).

|| ж. піке́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пике́тчица піке́тчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)