піке́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Удзельнік пікета (у 2 знач.).

|| ж. піке́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піке́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. піке́тчык піке́тчыкі
Р. піке́тчыка піке́тчыкаў
Д. піке́тчыку піке́тчыкам
В. піке́тчыка піке́тчыкаў
Т. піке́тчыкам піке́тчыкамі
М. піке́тчыку піке́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піке́тчык м. пике́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піке́тчык, ‑а, м.

Удзельнік пікета ​1. Нарэшце ўперадзе мільгануў доўгачаканы прасвет, а за ім — бераг ракі. Вунь і пікетчык. Шыловіч. Дарогі.. [у Ваўкавыску] былі запоўнены салдатамі і пікетчыкамі Манюкіна. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пике́тчик піке́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

піке́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да пікетчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

picket​1 [ˈpɪkɪt] n.

1. кол

2. піке́т;

a picket on the steps of the Federal court building піке́т на прысту́пках буды́нка Федэра́льнага суда́

3. піке́тчык;

a picket line шарэ́нга піке́тчыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)