пігмо́ід
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пігмо́ід |
пігмо́іды |
| Р. |
пігмо́іда |
пігмо́ідаў |
| Д. |
пігмо́іду |
пігмо́ідам |
| В. |
пігмо́іда |
пігмо́ідаў |
| Т. |
пігмо́ідам |
пігмо́ідамі |
| М. |
пігмо́ідзе |
пігмо́ідах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пігмо́ід м., антр. пигмо́ид
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пігмо́ід
(ад гр. pygmaios = велічынёй з кулак + -оід)
умоўная назва прадстаўніка нізкарослых плямён у Цэнтр. Афрыцы і некаторых абласцях Паўд.-Усх. Азіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пигмо́ид антроп. пігмо́ід, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)