пігме́нтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пігме́нтавы |
пігме́нтавая |
пігме́нтавае |
пігме́нтавыя |
| Р. |
пігме́нтавага |
пігме́нтавай
пігме́нтавае |
пігме́нтавага |
пігме́нтавых |
| Д. |
пігме́нтаваму |
пігме́нтавай |
пігме́нтаваму |
пігме́нтавым |
| В. |
пігме́нтавы (неадуш.)
пігме́нтавага (адуш.) |
пігме́нтавую |
пігме́нтавае |
пігме́нтавыя (неадуш.)
пігме́нтавых (адуш.) |
| Т. |
пігме́нтавым |
пігме́нтавай
пігме́нтаваю |
пігме́нтавым |
пігме́нтавымі |
| М. |
пігме́нтавым |
пігме́нтавай |
пігме́нтавым |
пігме́нтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пігме́нтавы, см. пігме́нтны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пігме́нтавы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пігментны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пігме́нт, -у, М -нце, м. (спец.).
1. Рэчыва ў арганізме чалавека, жывёл і раслін, якое надае афарбоўку скуры, валасам, кветкам і лісцю.
2. Хімічны парашковы фарбавальнік.
|| прым. пігме́нтны, -ая, -ае і пігме́нтавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)