Півавараў Зяма Раманавіч

т. 12, с. 347

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Півавараў А. І. 2/165

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Півавараў І. Л. 8/132, 206

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Півавараў П. Р. 8/248, 252

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Півавараў М. В. 3/537; 12/170

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

півава́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. півава́р півава́ры
Р. півава́ра півава́раў
Д. півава́ру півава́рам
В. півава́ра півава́раў
Т. півава́рам півава́рамі
М. півава́ру півава́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Півава́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Півава́ры
Р. Півава́р
Півава́раў
Д. Півава́рам
В. Півава́ры
Т. Півава́рамі
М. Півава́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)