1.(1і2ас.неўжыв.). Гатавацца сухім награваннем, без вады, на адкрытым агні, у духу або на патэльні (пра ежу). Пячэцца бульба. □ Дзень быў святы. Яшчэ ад рання Блінцы пякліся на сняданне, І ўжо пры печы з чапялою Стаяла маці...Колас.Вось гэтую хату і ўсё, што рабілася, гаварылася і пяклося ў ёй, я любіў шчыра і даўно.Сіпакоў.
2.Разм. Грэцца на сонцы, быць доўгі час пад праменямі сонца, у гарачым месцы. Пячыся ля печы. □ Дзеці цэлымі днямі пякліся на сонцы, з іх ужо разы тры злазіла скура.Хомчанка.Ясь пачаў сам «зарабляць хлеб»: летам і ўвосень ганяў на пашу вербаўскую жывёлу, пёкся цэлымі днямі на сонцы, мок на дажджы.Мележ.
3.(1і2ас.неўжыв.). Мець здольнасць, уласцівасць паліць, абпальваць, жыгацца. Гарачая скаварада пячэцца. Крапіва пячэцца. □ Дзяўчаты працягваюць рукі, некаторыя ледзь не загортваюць агонь прыгаршчамі і раптам ускрыкваюць: пячэцца ўсё-такі!Кулакоўскі./убезас.ужыв.Я бяру, абкруціўшы травою, каб не пяклося ў рукі, кацялок і бягу у буданчык.Сачанка.
4.Зал.да пячы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пячы́ся
1. bácken*vi;
2.:
пячы́ся на со́нцыразм. sich sónnen; sich braun brénnen lássen*;
3. (абпякаць) brénnen*vi;
крапіва́ пячэ́цца die Néssel brennt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)