пячоначныя імхі

т. 13, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пячо́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пячо́начны пячо́начная пячо́начнае пячо́начныя
Р. пячо́начнага пячо́начнай
пячо́начнае		 пячо́начнага пячо́начных
Д. пячо́начнаму пячо́начнай пячо́начнаму пячо́начным
В. пячо́начны (неадуш.)
пячо́начнага (адуш.)		 пячо́начную пячо́начнае пячо́начныя (неадуш.)
пячо́начных (адуш.)
Т. пячо́начным пячо́начнай
пячо́начнаю		 пячо́начным пячо́начнымі
М. пячо́начным пячо́начнай пячо́начным пячо́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пячо́начны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пячоначніку, пячоначніка. Пячоначныя мхі.

пячо́начны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да печані, пячонкі. Пячоначныя пратокі. Пячоначныя глісты. // Прыгатаваны з печані, пячонкі (у 1 знач.). Пячоначны паштэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́чань, -і, ж.

Стрававальная залоза ў жывёл і чалавека, якая выпрацоўвае жоўць, удзельнічае ў працэсах стрававання, кровазвароту і абмену рэчываў.

|| прым. пячо́начны, -ая, -ае.

Пячоначныя пратокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

печёночный​II пячо́начны;

печёночные мхи бот. пячо́начныя мхі, пячо́начнікі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)