Пячно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Пячно́е
Р. Пячно́га
Д. Пячно́му
В. Пячно́е
Т. Пячны́м
М. Пячны́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пячное ацяпленне

т. 13, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пячны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пячны́ пячна́я пячно́е пячны́я
Р. пячно́га пячно́й
пячно́е		 пячно́га пячны́х
Д. пячно́му пячно́й пячно́му пячны́м
В. пячны́ (неадуш.)
пячно́га (адуш.)		 пячну́ю пячно́е пячны́я (неадуш.)
пячны́х (адуш.)
Т. пячны́м пячно́й
пячно́ю		 пячны́м пячны́мі
М. пячны́м пячно́й пячны́м пячны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каце́льна-пячны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каце́льна-пячны́ каце́льна-пячна́я каце́льна-пячно́е каце́льна-пячны́я
Р. каце́льна-пячно́га каце́льна-пячно́й
каце́льна-пячно́е		 каце́льна-пячно́га каце́льна-пячны́х
Д. каце́льна-пячно́му каце́льна-пячно́й каце́льна-пячно́му каце́льна-пячны́м
В. каце́льна-пячны́ (неадуш.)
каце́льна-пячно́га (адуш.)		 каце́льна-пячну́ю каце́льна-пячно́е каце́льна-пячны́я (неадуш.)
каце́льна-пячны́х (адуш.)
Т. каце́льна-пячны́м каце́льна-пячно́й
каце́льна-пячно́ю		 каце́льна-пячны́м каце́льна-пячны́мі
М. каце́льна-пячны́м каце́льна-пячно́й каце́льна-пячны́м каце́льна-пячны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пячны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да печы. Пячная труба. Лячныя дзверцы. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе печы. Пячное ацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stove​1 [stəʊv] n. пліта́, гру́бка, печ;

light a stove распа́льваць печ;

burn wood in a stove палі́ць печ дро́вамі;

stove heating пячно́е ацяпле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

печ, -ы, Т пе́ччу, мн. -ы, пячэ́й і пе́чаў, ж.

1. Цаглянае, каменнае або металічнае збудаванне, дзе разводзяць агонь, каб нагрэць памяшканне, згатаваць ежу.

Кафляная п.

Паліць у печы.

2. Спецыяльнае збудаванне для апрацоўкі чаго-н. награваннем.

Сушыльная п.

Доменная п.

◊

Ад печы (разм.) — пачынаць рабіць што-н. з самага простага, з самага пачатку.

Ні да печы ні да рэчы (разм.) — неўпапад, не да месца.

|| прым. пячны́, -а́я, -о́е.

Пячная засланка.

Пячное ацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяпле́нне н

1. (дзеянне) Héizen n -s;

2. (прыстасаванне да абагравання) Héizung f -, -en;

пячно́е ацяпле́нне Ófenheizung f;

цэнтра́льнае ацяпле́нне Zentrálheizung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЕ́ЙНКА,

Падвейка, рака ў Беларусі, у Лагойскім р-не Мінскай вобл., правы прыток Дзвінасы (бас. Віліі). Даўж. 20 км. Пл. вадазбору 98 км². Пачынаецца за 1 км на Пд ад в. Роўнядзь, цячэ па паўн. схілах Мінскага ўзвышша. Ад вытоку амаль да в. Пячное цячэ праз лес, далей да вусця (9,4 км) каналізаваная.

т. 4, с. 62

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

*Сара, сора́ ’зачэпы на дне ракі’ (ТС). Параўн. рус. на Волзе сор ’усялякая перашкода (камяні, кусты) для цягі судна лінай’, якое Даль (4, 276) дае ў гняздзе сор ’смецце’, а таксама тэрміналагічнае ж. р. сора́ ’пячное і іншае смецце, якое апрацоўваецца для здабычы часціц серабра і золата, якія туды трапілі’. Змяненне рода можа быць абумоўлена прафесійным словаўжываннем. Няпэўна; генетычная тоеснасць або запазычанне рус. сор, сора? Тады няяснымі застаюцца шляхі запазычання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)