пяцёра

лічэбнік, зборны

мн.
-
Н. пяцёра
Р. пяцяры́х
Д. пяцяры́м
пецяры́м
В. пяцёра (неадуш.)
пяцяры́х (адуш.)
Т. пяцяры́мі
М. пяцяры́х
пецяры́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пяцёра, пяцяры́х, пяцяры́м, пяцяры́мі, ліч. зб.

Пяць (падліковага значэння не мае; ужыв. з назоўнікамі мужчынскага і агульнага роду, што абазначаюць асоб, з разам узятымі асабовымі назоўнікамі мужчынскага і жаночага роду, з назоўнікамі мн. л., якія абазначаюць жывых істот абодвух полаў, з ас. займ. ў мн. л. і без залежнага слова).

П. мужчын. П. сірот.

Іх там працуе п.: два мужчыны і тры жанчыны. П. свіней. П. сутак. П. калёс. П. ботаў. П. рукавіц.

За пяцярых (працаваць, есці і пад.) — вельмі многа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяцёра, -цяры́х пя́теро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяцёра, ‑цярых, ліч. зб.

Пяць (ужываецца з назоўнікамі мужчынскага або агульнага роду, якія абазначаюць асоб, а таксама з назоўнікамі, якія маюць толькі мн. лік, і з асабовымі займеннікамі ў мн. ліку). Пяцёра дзяцей. □ За купамі аголеных кустоў мітусіліся хлапчукі школьнага ўзросту. Было іх пяцёра. Колас. У той дзень зранку пяцёра .. [зняволеных] у паўразбураным начною бамбёжкаю цэху выкопвалі неўзарваную бомбу. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцёра ліч fünf;

іх было́ пяцёра es wren hrer fünf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

five

[faɪv]

n.

пяць; пяцёра, пяцёх; пяцёрка f.а́рта, банкно́т)

five children — пяцёра дзяце́й

five sons — пяцёх сыно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pięciu

а.-м. пяць; пяцёра;

pięciu robotników — пяць (пяцёра) работнікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пецяры́к ’5 пудоў’ (Ян.). З рус. пятерик ’пяць, пяцёра’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пя́теро сущ. мужского рода) пяць, род. пяці́;

пя́теро мужчи́н пяць мужчы́н; сущ. мужского и женского рода, вместе взятыми, с сущ. среднего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) пяцёра, род. пяцяры́х;

нас бы́ло пя́теро: тро́е ребя́т и две де́вушки нас было́ пяцёра: тры хло́пцы і дзве дзяўчы́ны;

у них пя́теро дете́й у іх пяцёра дзяце́й;

пя́теро порося́т пяцёра парася́т;

пя́теро сане́й пяцёра сане́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

five [faɪv] num., n. пяць; пяцёра; пяцёрка;

Volume 5 пя́ты том;

It’s after five. Цяпер шостая гадзіна;

five hundred пяцьсо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)