пятлі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пятлі́ца пятлі́цы
Р. пятлі́цы пятлі́ц
Д. пятлі́цы пятлі́цам
В. пятлі́цу пятлі́цы
Т. пятлі́цай
пятлі́цаю		 пятлі́цамі
М. пятлі́цы пятлі́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пятлі́ца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Абкідная або нашыўная пятля на верхняй вопратцы.

Стужачка ў пятліцы фрака.

2. Каляровая падоўжаная нашыўка на каўняры форменнага адзення.

|| памянш. пятлі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пятлі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пятлі́ца ж. петли́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пятлі́ца, ‑ы, ж.

1. Абкіданая або нашыўная пятля на верхняй вопратцы. Зарагатала [дзяўчына] і рукой Паправіла ў пятліцы астру. Аўрамчык.

2. Каляровая нашыўка на каўняры, грудзях форменнага адзення, якая служыць знакам адрознення. Адзін з вайскоўцаў, у якога на пятліцах былі два кубікі, трымаў напагатове аўтамат, другі, старшы палітрук, — карабін. Новікаў. Па тры на грудзях чырванелі пятліцы; Шапталі пры стрэчы ўсе маладзіцы: — Глядзі, які стройны, прыгожы Ігнат, Чырвоны казак, камісар акурат!.. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пятлі́ца ж.

1. (пятля) Knópfloch n -(e)s, -löcher;

2. вайск. (нашыўка) Lítze f -, -n; Krágenlitze f Krágenspiegel m -s, - (на каўняры)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

петли́ца пятлі́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

buttonhole [ˈbʌtnhəʊl] n.

1. пятля́, пятлі́ца

2. BrE бутанье́рка, кве́тка ў пятлі́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Krágenlitze

f -, -n вайск. пятлі́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бутанье́рка

(фр. boutonnière = пятліца)

кветка або букецік кветак, якія прышпільваюцца да жаночай сукенкі або мацуюцца ў пятліцы пінжака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прарэ́зка ’пятліца’ (Касп., Мат. Маг., Шатал.), пра́разка ’тс’ (Ян.), про́рузка ’тс’ (драг., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), прорэ́зка ’падоўжаны разрэз у сарочцы’ (лун., Шатал.). Суфіксальны дэрыват ад прарэзаць < рэзаць (гл.). Сюды ж прарэ́зь ’нарэзы на мянташцы’ (навагр., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)