пя́сцевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пя́сцевы |
пя́сцевая |
пя́сцевае |
пя́сцевыя |
| Р. |
пя́сцевага |
пя́сцевай пя́сцевае |
пя́сцевага |
пя́сцевых |
| Д. |
пя́сцеваму |
пя́сцевай |
пя́сцеваму |
пя́сцевым |
| В. |
пя́сцевы (неадуш.) пя́сцевага (адуш.) |
пя́сцевую |
пя́сцевае |
пя́сцевыя (неадуш.) пя́сцевых (адуш.) |
| Т. |
пя́сцевым |
пя́сцевай пя́сцеваю |
пя́сцевым |
пя́сцевымі |
| М. |
пя́сцевым |
пя́сцевай |
пя́сцевым |
пя́сцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пя́сцевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пясці. Пясцевыя косці. Пясцевы сустаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пясць, -і, мн. -і, -ей, ж.
Пяць праменепадобна размешчаных костачак, якія злучаюць пальцы з запясцем і ўтвараюць кісць рукі.
|| прым. пя́сцевы, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)