пярэ́куп

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пярэ́куп
Р. пярэ́купу
Д. пярэ́купу
В. пярэ́куп
Т. пярэ́купам
М. пярэ́купе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пярэ́куп, -пу м., разг. переку́пка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярэ́куп, ‑у, м.

Разм. Перакупліванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́куп м Wéiterverkauf m -(e)s, -käufe; Wíederverkauf m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

переку́п м.

1. (действие) пярэ́куп, -пу м., пераку́пліванне, -ння ср.;

2. (перекупщик) разг. пераку́пшчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)