пярша́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Тое, што і першацёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярша́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пярша́чка пярша́чкі
Р. пярша́чкі пярша́чак
Д. пярша́чцы пярша́чкам
В. пярша́чку пярша́чак
Т. пярша́чкай
пярша́чкаю		 пярша́чкамі
М. пярша́чцы пярша́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пярша́чка ж., с.-х., разг. первотёлка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярша́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Карова першага цялення; першацёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

первоте́льный / первоте́льная коро́ва каро́ва пе́ршага цяле́ння, пярша́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

первотёлка ж., с.-х. каро́ва з пе́ршым цялём, пярша́чка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)