◎ Пэнс ’урок, навука’: гето тоби тне, в другій разь не будеш такь дзёгаць (Нас.). Няясна, магчыма, звязана з пэнся ’плата, утрыманне’ (Шат.), пенсія, пенсія ’пенсія’ (Сл. ПЗБ), псраносна ’ўзнагарода, адплата’ (гл. пенсія); фанетыка сведчыць пра запазычанасць (< польск.pensja ’ўтрыманне духоўнай асобы, якая не прыпісала да пэўнай функцыі’ з лац.pensus адpendere ’важыць’, перан. ’плаціць’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пе̂́не́ц ’урок, лекцыя’ (Шпіл.), ст.-бел.пенсъ ’хатняе навучанне’ (1653), якое са ст.-польск.pens ’заданне, практыкаванне, адзначаная частка ў кнізе, прызначаная для вывучвання напамяць’ < лац.pēnsum ’заданне, абавязак’ (Варш. сл., 4, 110). Гл. пэнс(а).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
penny
[ˈpeni]
n., pl. pennies or Brit. pence
1) (у Кана́дзе і ЗША) цэнт
2) (у Вялі́кай Брыта́ніі)пэнс
•
- pretty penny
- turn an honest penny
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)