royal​2 [ˈrɔɪəl] adj.

1. карале́ўскі, ца́рскі;

the royal family карале́ўская сям’я́

2. карале́ўскі (у назвах);

Royal Botanic Gardens Карале́ўскі батані́чны сад

3. пы́шны, раско́шны;

a royal welcome пы́шны прыём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

згубнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць згубнага. Не букет, а цэлы ахапак — пышны і яшчэ свежы, толькі дробненькія пялёсткі ружовыя смалянак былі ўжо крануты згубнасцю [за]вядання. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палац назоўнік | мужчынскі род

  1. Вялікі і пышны будынак, які звычайна выдзяляецца сваёй архітэктурай.

  2. Такі будынак, які з’яўляецца месцазнаходжаннем манарха і яго сям’і.

    • Царскі п.

  3. У спалуч. з Р азначае: вялікі будынак шырокага грамадскага прызначэння.

    • П. піянераў.
    • П. спорту.

|| прыметнік: палацавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

gorgeous

[ˈgɔrdʒəs]

adj.

пы́шны, велікапы́шны, раско́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prúnkvoll

a пы́шны, раско́шны, ве́льмі до́бры, цудо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wúcherung

f -, -en пы́шны рост, ху́ткае размнажэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

stately [ˈsteɪtli] adj.

1. вялі́касны, ве́лічны; пы́шны, узнёслы

2. го́рды, ганары́сты;

with stately grace ве́лічна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

квітнеючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад квітнець.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане росквіту; пышны, прыгожы. Квітнеючы край.

3. Дзеепрысл. незак. ад квітнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахматы, ‑ая, ‑ае.

Пышны; разложысты. Тут, пад страхою, быў сенавал і бацька штовосень сюды прывозіў з лугу бахматыя вазы зялёнага, духмянага мурагу. Сачанка. У зацішку паляк лясных Зацвітае бахматы верас. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎Пухно́ ’пушны хлеб’ (Нас.). Ад пу́хны ’пышны’, гл. таксама пушно ’мякіна, хлеб з мякінай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)