пчаля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек, які займаецца пчалярствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пчаля́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пчаля́р пчаляры́
Р. пчаляра́ пчаляро́ў
Д. пчаляру́ пчаляра́м
В. пчаляра́ пчаляро́ў
Т. пчаляро́м пчаляра́мі
М. пчаляру́ пчаляра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пчаля́р, -ра́ м. па́сечник, пчелово́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пчаля́р, ‑а, м.

Той, хто займаецца пчалярствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчаля́р м. Bíenenzüchter m -s, -, Ímker m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пчаляр, пасечнік; бортнік (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

«Беларускі пчаляр» (дадатак да газ. «Беларуская вёска») 2/222

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пчалаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і пчаляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пчалаво́д м., см. пчаля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́сечник пчаля́р, -ра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)